طلوع دوباره

طلب مرگ

استقبال از غزل حفیظ الله زریر

زین  شیــخ  های  دل سیه  کینه  توز ما

فتوا  تمام  میـرسد  از ساز و  سوز  ما

گویی خـدا  بروی همین  نطفه های  شر

تاریک کــــرده برسر ما صـبح  و روز  ما

ریشی خدا داده عنان اش بدست اوست

ریشخند میــــزنند به دهان و به پوز ما

عمـــری کشـــیده بر ســـرما چادر سیاه

در بند صــــد حدیث کشانند  هنوز   ما

یخ بسته است تمام سطح هر خیال  ما

فرقی نمیکــند  بهـــــــار  و  تموز  ما

***

از  بارگاه  حـــــق طلب  مــــرگ میکنم

بر این  تفاله هــــای  غـــــم  لایجوز ما

نعمت الله ترکانی

7 فبروری 2010

 دیوار سنگی

همه روز و شبـــــم  باشد،  فغــــان و  ناله  و   زاری

ندارم   غیـــــر درد و غم،  در این مکـــتوب  اظهاری

من از غربت چه گویم! هر کجا غیر وطن سخت است

نه بر لب خنــــده  ای آید… نه بر سر شوق   دیداری

برایم  یک  نفس  از  کابل   زیبـا  بخـــــوان  شعری

بیار  از  بلخ  بامی  یک  رفیــــقی ،  دوستی،  یاری

هنــــوز ام  یاد های  سیر  گل  گشت  بهاران   است

ز پغمان، ز  استالف  و  خیـــــــر خانه*   و  افشاری

تمام لحظه های من  به شهر « لینز»* * غم بار است

به چشم  ام  هــــــــر گلی  آید  به  رنگ  بوتۀ  خاری

هنوزم   از   هرات  و   دوستـــــانم   قصـــه  میگویم

به  مثل  کـــــودکی  آوارۀ  ای  در  خواب  و   بیداری

بیاد بامیان  و   بادغــــیس  غور  و  ننگـــــــــــــرهار

روم  با  خاطـــــــرات  ام  همچو  یک باد  سبکساری

***

نمیدانم   چــرا  روز   ازل  این   قسمـــت  ام    دادند

که   باشد  بین  ما  ای  همـوطن   از سنگ   دبواری

*   حیرخانه : قسمت شمال شهر زیبای کابل

* * لبنر : مرکز اتریش علیا ( اوبر استرایش)

نعمت الله ترکانی

اول فبروری 2010