طلوع دوباره

حُسن پریسا
شدم در دفتر عمرم نویسا
از ابراهیم و ازفرعون و عیسا
کسی در گوش من آهسته میگفت:
فراموشت نشه حُسن پریسا

خزان
میان مرزع دل هر چه کِشتم
به دور هر نهالی هرچه گشتم
ندیدم سبزه ای پاکیزه ای را
خزانِ بی امان شد سرنوشتم

کفر
به پندار تو شاید کفر دین ام
بگو هر چه که میخواهی چنین ام
دل من نرمتر از آب دریاست
تو سنگی باش اما من چنین ام

نعمت الله ترکانی

22 فبروی 2015