طلوع دوباره

نوشته شده توسط admin در ساعت 9:36 pm



19 پاسخ

• سید مصطغی سائس گفت :
  Februar 1st, 2010 at 11:11 pm

  درود بر استاد خوبم!
  چه زیبا سروده اید که در دیار غربت „به چشمم هر گلی آید به رنگ بوته ی خاری“. واقعاً چنین است استاد. مرا به یاد شعری از بهار سعید انداختی که:
  „این خانه قشنگ است ولی خانه ی من نیست؛ این خاک وطن نیست“
  اما افسوس که قسمت و تقدیر ما چنین بوده تا درد دوری از وطن و هموطن را حس کنیم و بسوزیم تا بسازیم.
  به هر حال در مورد دیوانی از بیدل که من در دسترس داشتم، دیوان شش جلدی بیدل که در مطبعه ی دولتی کابل چاپ گردیده است ، میباشد. البته چاپ بسیار قدیمی است که پنج جلد ان اشعار بیدل و یک جلد ان نقد ملک الشعرا بهار در اشعارش است. اما افسوس که فعلاً در کابل است و اینجا به جز از چند غزل آن دیگر چیزی با خود ندارم. حق با شماست دیوانی که اکنون در ایران از آن شاعر به چاپ می رسد اکثراً اشعارش دست خورده اند و حتی بعضی از غزلیاتش درج ان نیست از همین روست که قیمت ان هم بسیار ناچیز است و شاید در کابل به مبلغ 1000 تا 1200 افغانی به فروش برسد در حالیکه دیوانی را که من خریده بودم، با وصف آنکه چند ورق اول ان کمی شاریده و خراشیده بود، به مبلغ 8500 افغانی خریده بودم. البته فعلاً چاپ قدیمی کابل آن بسیار نادر و کم پیداست.
  راستش دلم برای اشعار بیدل بسیار تنگ شده است و چنانچه شما می دانید، بیدل شاعریست که در ادبیات پارسی دری از علو مقام و مرتبت عظیمی برخوردار است.
  شاد باشی و سرفراز مهربانم!

• زریر گفت :
  Februar 2nd, 2010 at 11:35 am

  استاد بزرگوار و فرزانه سلام!
  از تأخیر عذر میاورم
  نوستالژی وقتی در قالب شعر ارائه میگردد تصویر چنان ایجاد میکند که بغض در گلو تولید شده و دل فریادش را ازطریق چشم با فرو ریختن قطرات اشک بیان میدارد…….. هر چند که این صدا و فریاد شنیدنی نیست و بغضن حتا مایه خوشی دجالان و اهریمن صفتان میشود…
  شاعر این هنرمند زمانه ها گاهی با اعجاز کلامش در اوج خوشی انسان را میگریاند و گاهی در عمق ماتم خوشی و سرور را برایش هدیه میدارد….
  بشما هنرمند زمانه ها صحتمندی و سلامتی آرزو میکنم
  همه اعضای خانواده محترم را سلام تقدیم میدارم

• م.ع.یوسفی گفت :
  Februar 2nd, 2010 at 2:02 pm

  سلام استاد گرامی!

  در لابلای خواندن این شعر دل انگیز تان من نیز سفری کردم به دیار نازنینم. از دل هر که از وطن و مردمش دور است سروده اید و زیبا سروده اید.

  من از غربت چه گویم! هر کجا غیر وطن سخت است
  نه بر لب خنــــده ای آید… نه بر سر شوق دیداری

  کامگار باشید

• یاشیل گفت :
  Februar 2nd, 2010 at 4:49 pm

  استاد ارجمندم جناب آقای نعمت الله ترکانی
  با سلام و ابراز ارادت مجدد

  بار دیگر آمدم و غزل رسای تان را که باز در حسرت غربت و در توصیف کابل و شهرهای مظلوم و اسطوره ی افغانستان سروده اید را خواندم.البته نمی دانم چرا وقتی چنین اشعاری را می خوانم بی اختیار از چشمانم اشک سرازیر می شود.
  من هم مثل شما در عشق آن دیار غوطه ورم و از هجرانش می سوزم.غزل زیبای تان با خود معانی و مفهوم بسیاری به همراه دارد که دوست دارم شاعران و منتقدان شعر با موشکافی بیشتری زیبائی های آن را به تصویر بکشند.
  ارادتمند همیشگی و شاگرد کوچک تان(یاشیل)

• arezu گفت :
  Februar 3rd, 2010 at 1:43 am

  با سلام و درود فراوان خدمت شما. زیبا بود مثل همیشه. امید که بازهم بما سری بزنید و بیگانگی نکنید . منتظر قدومتان . آرزو

• بانوی سپندارمذ گفت :
  Februar 3rd, 2010 at 6:56 am

  سلام برادر عزیزم آقای ترکانی
  روزهایتان به شادی
  اربعین سرور شهیدان امام حسین علیه السلام را به شما تسلیت می گویم
  برای تمام جملات زیبایی که برایم به یادگار نهادید سپاس گزارم
  دلتنگی ها و بغض و بیقراری …
  میدانم و نمیدانم چرا دلم بیش از اندازه می گیرد و چشمانم بارانی میشود …. ، شاید آدمی بتواند در تنهایی قلب به آرامش رسد …
  سپاس از همه ی لطفی که به من دارید
  حضور دوست و برادر خوبی چون شما کمی از دلتنگی هایم را تسکین میدهد . شاد باشید و در پناه خدا

• بانوی سپندارمذ گفت :
  Februar 3rd, 2010 at 6:58 am

  شعر قشنگی سرودید
  نمیدانم چرا یک مرتبه با خواندن آن این شعر رودکی در ذهنم مرور شد
  بوی جوی مولیان آید همی / یاد یار مهربان آید همی

  امیدوارم غربت و دلتنگی های شما هر چه زودتر به پایان برسد و بتوانید وطن خود را ببینید

• نگار گفت :
  Februar 3rd, 2010 at 11:19 am

  سلام استادگرامی

  خیلی زیبابود!

• راحله یار گفت :
  Februar 3rd, 2010 at 11:51 am

  درود بر دوست گرامی نعمت الله ترکانی!

  سپاسگزارم؛

• شهرتاش گفت :
  Februar 3rd, 2010 at 7:10 pm

  „نمیدانم چــرا روز ازل این قسمـــت ام دادند
  که باشد بین ما ای همـوطن از سنگ دبواری“

  درور استاد ارجمند،
  چه زیبا و دسرت سروده اید. به امید روزی که همه بتوانیم دوباره به سرزمین خود ما برگردیم.
  راستی شهرتاش هم به روز است.

• نعمت الله پژمان گفت :
  Februar 3rd, 2010 at 9:36 pm

  سلام !
  معذرت از اینکه این روز ها بدلیل مشکلات فراوان کمتر می آیم سراغتان …
  بهر تقدیر آمدم و تلاوت کرده و لذت بردم … این یکی همینطوری آمد و نوشتم که تقدیم تان باد ….

  رها کن غصه را آتش بزن یکدانه سیگاری
  که تابم نیست دیگر…رفتن بالازدیواری

  تمام مردمان خسته ی خیرخانه خواب اندو
  نمانده در سکوت شهر تان یکدانه بیداری

  هنوزم از هریوا شهرزاد ات قصه میگویت
  که دشمن کاشته برگیسوانش جای گل خاری

  .
  .
  .
  نمیدانی چرا از روز اول قسمت ات این شد
  به غربت دور مانی از تمام دوستان، باری

  تقلا کن، بیا که خواجه ی انصار می داند
  نمانده هیچکس اینجارفیق و یار وغمخواری
  ……………..

  تا درود …

• حامد گفت :
  Februar 5th, 2010 at 9:30 am

  بسیار زیبا و دلنشین بود .
  چنگ دل بعد از ماهها با شعری از استاد فضل الرحیم محمودی بروز است .
  منتظرم لطف تان خواهم بود .

• ترنم گفت :
  Februar 5th, 2010 at 1:32 pm

  آیینه ها دچار فراموشی اند
  و نام تو ورد کوچه خاموشی
  امشب تکلیف پنجره
  بی چشم های باز تو
  روشن نیست!
  زنده یاد قیصر امین پور

  ………………………………………..
  سلام
  به روز هستم
  در ضمن شعر زيبايي بود

• فوزیه یلدا گفت :
  Februar 5th, 2010 at 3:35 pm

  سلام بر شما محترم ترکانی گرامی
  امید وارم صحت و سلامت باشید شعر زیبا را به یاد وطن خواندم زیبا سروده اید قلم تان رسا تر باد .

• رضا گفت :
  Februar 6th, 2010 at 2:47 pm

  سلام براستاد عزیز ترکانی گرامی
  امیدوارم همیشه سالم و تندرست باشید
  غزل تان را خواندم بسیار زیباست
  مدتی پیش وقتی ترانه شبیه مهتاب(در مورد شما) را تازه در وبلاگم گذاشته بودم شخصی بانام شبنم رهگذر( بدون آدرس) پیامی گذاشته بود مبنی بر اینکه شما باعث آزار و اذیت استاد ظریفی شده اید .البته من چون به شما اعتقاد قلبی داشتم و دارم آن پیام بدون آدرس را حذف کردم. ولی مدتی است که فکرم مشوش شده است و نگران هستم که چرا استاد ظریفی دیگر به سراغ دوستان نمی آید و جواب دوستان را نمی دهد(من نگران سلامتی ایشان هستم) من شما دواستاد عزیز را دوست می دارم هرچند که از نزدیک شما ها را ندیده ام اما شما دواستاد عزیز مانند دوبال یک کبوتر هستید کبوتری می تواند پرواز کند که هردوبالش سالم باشدو هیچ بالی نمی تواند از بال دیگر سبقت بگیرد
  البته همه چیز با گذشت زمان و گفتگو قابل حل است
  اگر مانتوانیم مسائل ومشکلات را با گفتگو حل کنیم از دیگران چه انتظاری می توانیم داشته باشیم؟.اگرنخبگان نتوانند رودر رو با هم صحبت کنند آن وقت باید گفت پناه بر خدا!!!
  تا دیداری دوباره بدرود
  ارادتمند همیشگی شما
  رضا

• بانوی سپندارمذ گفت :
  Februar 6th, 2010 at 4:37 pm

  سلام بر برادر ترکانی
  آمدم تا عرض احترامی کنم
  پیروز باشید

• زریر گفت :
  Februar 6th, 2010 at 10:05 pm

  سلام حضور استاد نازنین و گرامی ام!
  آرزومند صحتمندی و سلامتی شما هستم
  از پیام زیبای تان سپاس و ازینکه احوال کارمند صاحب را دادید هم ممنون.اینک انتظار قدوم شما را با یک غزل در ویرانه ام دارم
  شاد و سرفراز باشید

• صنما گفت :
  Februar 8th, 2010 at 6:51 pm

  سلام بر جناب ترکانی عزیز.
  همیشه عالی می نویسید.
  من هم به روزم.

• وجیهه گفت :
  Februar 13th, 2010 at 2:01 pm

  سلام دوست عزیز.

  واقعا که زیبا بود.خوش حال میشوم اگر به من هم سری بزنید.

  موفقیت روز افزون شما را از خداوند متعال خواهانم.

نظر خود را بگویید :

نام

پست الکترونیک (محفوظ خواهد ماند )

وب سایت

لطفا" توجه کنید : بخش مدیریت نظرات فعال است و نظر شما بعد از بررسی توسط مدیر سایت منتشر خواهد شد.