نقدو نسیه
درسی درین سخن بُود ای مــرد هوشیار
یک تنگه نقد بهتراست از نسیه صد هزار
بیرون خود چو پاک نمایی مـکن نماز
وقتی درون تست پر از گرد و از غبار
طاعت اگر تهی بود از عقل و از خرد
بیمایه سجده میــکند از جهل صد هزار
صد کعبه پیشروی تو بگشوده اند ولی
تو در حریم مکه شدی سخت بیقـــــرار
سالک ز راه و رسم طــــریقت بیرون بیا
بی لطف یار نیســــــت ترا لحظۀ وقار
« قارون به خاک و تخت سلیمان به باد رفت»
تکــــرار، فی الحقیـــقه بود، بارــ بارــ بار
دوباره آمـدن به جهان فکر باطل است
جاهــــــل کشد، به زندگی ای دیگر انتظار
بعد از نسیم سرد زمستان و انجماد
آید هوای دلکش و گرمای یک بهـــــار
نعمت الله ترکانی
14 جولای 2010
