طلوع دوباره

این   چهار بیتی  ها برای دوستی که از من خواست چهار بیتی بگویم.

لاجورد

درون کــوه قلب پُر ز درد است

دلی آزرده با  صد  آه سرد است

مـــــیان  قصـر های  تازه  بنیاد

خیل  قاچاقبـــران لاجورد  است

کاسه لیس

به مــلک ما هر آنکس کاسه لیس است

وزیر  و  یا  وکــیل  و یا  رئـیس است

مجــو  یکـــرنگی  از مُــــلا  و  طالب

که از مادر همه دو رنگ و پـیس است

نام و ننگ

صف  مـــردانگـی  با  نام  و  ننگ  است

ستـــیز از دل  به  دشمن  بیــدرنگ  است

مــکـــن  باور که رحمــی   بر دل  اوست

مگوی آدم  که  از هفت پشت  سنگ است

شعر و شعار

دلی دارم که از غم بیقـــــرار است

به غربت روز من شبهای تار است

ز دست  ناکــسان  نالـــم   عزیزم!

مگو دیگر که شعر من شعـار است

بهار برای رزگر پور

بهاره  گل  به  گلدان  زیب  داره
که هر جا میشود  بردش  دوباره
گل  و  گل  بته  های  شهر ما را
کند صد خار و خس هر دم نظاره

نعمت الله ترکانی

3 سرطان 1389