طلوع دوباره

بهار

هزار شکر که آمــد،  دوباره  فصـــل  بهار

شکــوه سبزه و گل، میله های شهر  مزار

چه آسمان پر  از نور و  طلعت  خورشید

که طعنه میزند هردم  به  حُـزمه های غبار

جلال کوه و کمر ابر و باد و صاعقه است

نزول  رحـمت باران،  هزار  نقش  و  نگار

چه مست لاله و سنبل به باغ  های  وطن

ز بادۀ  سحری  نرگس  است   باز   خمار

فدای هر چه گل سرخ دشت  های  وطن

هزار بوته ای  وحــشی  و ساقۀ  پُر  خار

بگیر جام می و لحظه ای بخــند و بخوان

که شاید عمر  نیارد دیگـــر  ازین  تکــرار

نعمت الله ترکانی

4 حمل 1389

 هشتم مارچ

خدا حافظ خداحافظ!

تا سالی دیگر نامی نخواهم برد

وتا یک هشت مارچ دیگری

در گوش هایم پنبه خواهم زد

و چشمان ضعیف ام

به درد و رنج زنها بسته خواهد بود

بلی ! اینست کار من

اگر شبها صدای نالۀ از دور آمد

خنده خواهم کرد

وگر دیدم برای کودکی

یک مادری جان داد

بر رویم نمیارم

اگر مرد مسلمانی

دلیل آورد

که زن را بزن…

اگر مُرد دیگر زن…

برویش تف نخواهم کرد.

***

خدا حافظ خدا حافظ!

دیگر از مادرم نامی نخواهم برد

و تا یک هشت مارچ دیگری

بگذار بر رویم بخندد

و من با دلقکان دین

دکان مصلحت را باز خواهم کرد

و درآن ناقص الاعقل و ضعیفانرا

بدست مدعیان نبوت

و فقیهان جماعت

بپای دار خواهم برد

و آنگاه نعره خواهم زد

من انسان ام من آنسان ام

که روح ام را به شیر و ناز

دستی تا به اینجا مختصر کرده

خدا حافظ  خدا حافظ

نعمت الله ترکانی

نهم مارچ 2010

گل خشخاش

یک  لحظه  بیا  یار  و انیس   دل  من  باش

بگــذار  کنم   راز   دل  غمـــــزده  را  فاش

از این  همه  غوغای  تعصب  جگرم   خون

صبرم  بسر  آمد  از این  کاسه  و این  آش

هـر  معرکه  دار  دین  و  دولت  به  قباحت

در مجمع  ما رقص  کند چون نخود و ماش

فتوی  خطیبان شده است  بر ســـــر منبر  

آنکـــس که  کند  ظلم… بود  لایق   پاداش

گویی که خـــدا  داده  ز یک  مــادر غمخوار

یک خــیل فــرو مایه  و یک  طایفه اوباش

***

گلزار چه  خالی  شده… از  عطــر  بنفشه

کشتند به جای گل سوسن گل خشخاش

نعمت الله ترکانی

28 فبروری 2010