شب
اینجاست سرد و خالی همه، ایستگاه شب
افسرده تر ز حال دل مـــــن، نـــــگاه شب
خورشید را به بند کشیده است اهریمن
با مکر و حیله، در خم و هر پیچ و راه شب
هـــر فتنه ای که میرسد از دور های دور
گویی که خانه کـــرده، به زیـر کلاه شب
شبتاب کـــــرم خسته، خــــزد زیر بوته ای
در یک وجب سیاهی شده نور ماه شب
خوابم نمیبرد و دلم سخت خسته است
بیزارم از سیاهی… ازین جلوگاه شب
نعمت الله تُرکانی
شب 13 اکتوبر 2011
Oktober 19th, 2011 at 8:55 pm
اینجاست سردوخالی همه ایستگاه شب ….
سلام دوست من خوبی؟نمیدانم چرا سیاهی دل منو هم فرا گرفته نمیدانم ازین درد به کجا پناه ببرم؟؟
دیگر در فیسبوک نیستی؟نمیتوانیم انجا دوباره هم را داشته باشیم؟؟؟؟؟؟؟
Oktober 23rd, 2011 at 5:33 pm
سلام دوست خوبم ممنون از آمدنت.من در فیسبوک با اسمroxana irani هستم.امیدوارم بزودی همدیگر را در آنجا ببینیم.لطفا این نظر را بعد خواندن پاک کن
Oktober 24th, 2011 at 1:29 pm
سلام استاد عزيز اميد كه صحت باشيد…
بسيار زيبا بود و خواندني .من هم شما مهربان را به نوشته اي از
خود دعوت ميكنم خوشحال ميشم كه حضورتان را ببينم.
November 27th, 2011 at 9:01 am
سلام به شما مهربان هميشگي….
به روز هستم با كلماتي از احساس خوشحا ميشم از حضور شما.