طلوع
پس از غــروب نمودم چه عاشقانه طلوع
به چشم جمـــله حسودان این زمانه طلوع
چـو روز رهـرو شاد ام به منزل مقصود
به طالــع غـــم عـــابر کــنم شبانه طلوع
فـزون شد از حد و انـدازه درد خاطره ها
کـنم به قا لـب صد قــصه و فسانـه طلوع
فــدای بانــوی مـهــر و وفـای شهـــر دلم
که در حریر غزل میکند به خــانه طلوع
غـلام هـمـت آن دست هـای پر مـهـرات
صفای قلب تــرا خـواندم یگانــه طــلوع
